Zapraszamy na wystawę "Stelarc. Hacking the Human" | We invite you to an exhibition "Stelarc. Hacking the Human"
Żyjemy w epoce nadmiaru i obojętności oraz upowszechnienia protetyki.
Ciało stało się współczesną chimerą mięsa, metalu i kodu, działającą poza granicami skóry i poza lokalną przestrzenią, którą zamieszkuje. W tym technologicznym obszarze ciało wymaga sensorycznego, maszynowego i obliczeniowego rozszerzenia. Pojawia się konieczność alternatywnych konstrukcji anatomicznych. W erze hakowania ciała, mapowania genów, protezowania, wymiany organów, przeszczepów twarzy, syntetycznej skóry to, co oznacza bycie ciałem, co oznacza bycie człowiekiem i co generuje żywotność i sprawczość, staje się problematyczne. W przestrzeni mnożących się ciał protetycznych, częściowego życia i sztucznego życia, ciało biologiczne staje się głęboko przestarzałe. Ciało traci podmiotowość. Ciało nie jest już obiektem pożądania, ale raczej ciałem, które wymaga ponownego wyobrażenia i przeprojektowania.
Obecnie ciało doświadcza siebie jako mimowolne, zautomatyzowane i nieobecne w swoim własnym działaniu. Ciało jest teraz zdalnie sterowane i rzutowane w odległe przestrzenie. Jego świadomość może zostać usunięta, a jego fizyczność zanika. Staje się ono rozszerzonym systemem operacyjnym. Nie funkcjonujemy już "całkowicie
tutaj" w tym ciele ani "całkowicie tam" w tamtym ciele, ale czasami "częściowo tutaj" a innym razem - "częściowo tam. Obecność staje się też problematyczna. Obecność jest naznaczona podwójną nieobecnością, a może nieobecność jest naznaczona podwójną obecnością. Świadomość prześlizguje się między przestrzeniami i sytuacjami, płynnie oscylując między tym, co rzeczywiste, a tym, co wirtualne. Nadal występujemy jako ciała biologiczne - offline - i ciała fantomowe - online. Fantomy nie jako fantazmaty, ale raczej jako fantomowe
kończyny. Jaźń umiejscawia się poza skórą, ciało zostaje opróżnione. Lecz pustka ta nie jest pustką braku, ale raczej radykalną pustką poprzez nadmiar. To pustka wynikająca z wyciskania i rozszerzania jego możliwości, jego poszerzonych anten sensorycznych i jego coraz bardziej zdalnego funkcjonowania. Ważna staje się nie tylko tożsamość ciała, ale też jego łączność - nie mobilność czy lokalizacja, lecz interfejs.
Stelarc, 2023
Tłum. prof. Artur Tajber
We are living in an age of excess and indifference and of prosthetic proliferation.
The body has become a contemporary chimera of meat, metal and code, performing beyond the boundaries of the skin and beyond the local space it inhabits. In this technological terrain the body requires sensory, machinic and computational augmentation. The necessity for alternative anatomical architectures. In this age of body hacking, gene mapping, prosthetic augmentation, organ swapping, face transplants, synthetic skin, what it means to be a body, what it means to be human and what generates aliveness and agency becomes problematic. In the spaces of proliferating Prosthetic Bodies, Partial Life and Artificial Life, the biological body become profoundly obsolete. The body is no-body at all. The body is no longer an object of desire, but rather a body that requires re-imagining and re-designing. The body now experiences itself as involuntary, automated and absent to its own agency. The body is now
remotely propelled and projected into remote spaces. Its awareness can be extruded and its physicality recedes. It becomes an extended operational system. We no longer function “all-here” in this body nor “all-there” in that body but “partly-here” sometimes and “partly-there” other times. Presence now becomes problematic. Presence is marked by a double absence, or perhaps absence is marked by a double presence. Awareness slips and slides between spaces and situations, oscillating seamlessly between the actual and the virtual. We continue to perform as biological bodies offline and phantom bodies online. Phantoms not as phantasmatic but rather as phantom limbs. The self becomes situated beyond the skin, and the body is emptied. But this emptiness is not an emptiness of lack but rather a radical emptiness through excess. An emptiness from the extrusion and extension of its capabilities, its augmented sensory antennae and its increasingly remote functioning. What becomes important is not merely the body's identity, but its connectivity – not its mobility or or location, but its interface.
Stelarc, 2023
WYSTAWA | EXHIBITION
02.10–31.12.2023
► WERNISAŻ | OPENING:
02.10.2023, 17:30
Galeria ASP w Krakowie
ul. Basztowa 18, 31-157 Kraków
► PERFORMANCE
06.10.2023, 18:00
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA |
the Centre for the Documentation of the Art of Tadeusz Kantor CRICOTEKA
ul. Nadwiślańska 2-4, 30-527 Kraków
Organizatorzy | Organised by:
Galeria ASP w Krakowie
Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Open Eyes Art Festival
Współpraca | Cooperation:
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora CRICOTEKA
Wydział Intermediów ASP KRK
Specjalne podziękowania | special Thanks to:
J.E. Lloyd Brodrick Ambasador Australii w Polsce | Mr Lloyd Brodrick Australian Ambassador to Poland
prof. Artur Tajber
Prace prezentowane na wystawie dzięki uprzejmości artysty | Works presented at the exhibition by the courtesy of the artist
11 października 2023 r. w Sali Senackiej Akademii Sztuk Pięknych odbyło się spotkanie przedstawicieli ośrodków akademickich z Danii, Francji, Polski, Słowacji, Węgier, Włoch oraz Stanów Zjednoczonych, dla których obszarem zainteresowań badawczych i działań twórczych pozostaje pole szeroko rozumianej somaestetyki. Obradom Forum przewodniczył prorektor ds. współpracy prof. Bartłomiej Struzik a wykład wprowadzający wygłosił filozof i twórca koncepcji somaestetyki - prof. Richard Shusterman.
Motywem przewodnim porannej sesji Forum Somaestetycznego było omówienie obszarów badawczych i aktywności twórczej poszczególnych ośrodków akademickich oraz prezentacja indywidualnych dociekań uczestników spotkania. W tej części forum zaprezentowane zostały również najważniejsze inicjatywy wydawnicze oraz krajowe i międzynarodowe wydarzenia naukowe i działania artystyczne osadzone w kontekście somaestetyki.
Popołudniowa sesja poświęcona została w całości dyskusji na temat zintensyfikowania międzynarodowej współpracy ośrodków badań somaestetycznych w ramach nowopowołanej sieci - European Somaesthetics Network.
Organizacja Forum możliwa była dzięki finansowemu wsparciu sponsorów Instytutu Somaesthetics and the Arts Center oraz przy zaangażowaniu działów administracji Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Somaestetyka to interdyscyplinarna dziedzina, rozumiana jako krytyczne badanie i melioratywne kultywowanie doświadczenia i działania żywego ciała (somy) jako miejsca zmysłowej oceny (αἴσθησις), refleksji intelektualnej i ekspresji emocjonalnej oraz twórczej samo-stylizacji. W ramach Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie od 2021 roku funkcjonuje Instytut Somaesthetics and the Arts Center, którego inicjatorem i obecnym przewodniczącym Rady Programowej jest prorektor ds. współpracy prof. Bartłomiej Struzik. Aktywność Instytut Somaesthetics and the Arts Center lokuje się na styku refleksji teoretycznej i praktyki twórczej akcentując rolę badań artystycznych w szerszym pejzażu nauki. Z inicjatywy Instytut Somaesthetics and the Arts Center odbyły się dotychczas takie wydarzenia jak Międzynarodowa Konferencja Body and Public Space, cykl wykładów i debat problemowych, w tym ostatnio Conversations on Body Art and Somaesthetics z udziałem Stelarca i Richarda Shustermana. Dzięki staraniom Instytutu, nakładem Wydawnictwa ASP ukazał się również tekst Richarda Shustermana w tłumaczeniu dr. Sebastiana Stankiewicza Doświadczenie estetyczne i potęga owładnięcia.
Instytut jest również fundatorem Nagrody Specjalnej w ramach corocznego, ogólnopolskiego konkursu Najlepsze Dyplomy ASP, którego gospodarzem jest Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku. Dotychczasowymi laureatkami Nagrody Specjalnej Instytutu Somaesthetics and the Arts Center są panie Zuzanna Malinowska z Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku za pracę dyplomową pt. Autoportret w ujęciu postfotograficznym (Promotorka: dra Martyna Jastrzębska) oraz pani Magdalena Banaś z Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu za pracę dyplomową pt. Krajobraz skóry. Rozważania o tożsamości, cielesności i miejscu (promotor prof. Przemysław Tyszkiewicz).
Już w najbliższy czwartek, 26 października zapraszamy wszystkich zainteresowanych do uczestnictwa w konferencji naukowej "Najlepsze dyplomy na kierunku Konserwacja i Restauracja Dzieł Sztuki w Polsce (absolwenci roczników 2020/21, 2021/22)".
Liczymy na Państwa przybycie. Wystąpienia adresowane są zwłaszcza do studentów IV, V i VI roku kształcących się w zakresie konserwacji dzieł sztuki oraz kadry naukowej.
Konkurs to wydarzenie cyklicznie, realizowane co dwa lata, przez cztery uczelnie, które kształcą studentów z zakresu konserwacji i restauracji dzieł sztuki: są to Wydziały Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Wydział Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz Wydział Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu.
Jego celem jest ocena działalności artystyczno-naukowej absolwentów dwóch ostatnich roczników (2021 i 2022) oraz integracja środowiska młodych profesjonalistów ww. ośrodków akademickich. Pragniemy podkreślić interdyscyplinarność kierunków oraz ich szczególną specyfikę i zakres działań. Inicjatywa ma także na celu zbliżenie środowisk akademickich i wzajemną wymianę doświadczeń, co stało się tym bardziej istotne po ostatnich latach izolacji. Najeży podkreślić, że planowana obecnie sesja naukowa i publikacja towarzysząca konkursowi, wymiana myśli i wspólne dyskusje potwierdzają otwartość i profesjonalizm społeczności akademickich ww. ośrodków.
NAJLEPSZE DYPLOMY NA KIERUNKU KONSERWACJA I RESTAURACJA DZIEŁ SZTUKI W POLSCE 2020/2021, 2021/2022
Program konferencji
Aula Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, pl. Matejki 13
26 października 2023, początek godz 10.00
10:00
prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk, Rektor Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
10.15
dr hab. Jarosław Adamowicz, prof. ASP, Dziekan Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie
10.30
dr Katarzyna Stępień, Konkurs Dyplomów Edycja II
10.45
dr Dorota Białek-Kostecka, Stowarzyszenie Kon-Takt
11.15
mgr Filip Łazarczyk, Problemy konserwacji stylizowanej Kolumny z Baranem z dawnego ogrodu Bolesława i Marii Cybisów, ze zbiorów Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie Promotor: dr hab. Wiesław Procyk, prof. ASP
11.45
dr hab. Janusz Smaza, prof. ASP, Konserwacja betonu – drobne uwagi
12.15-12.45 Przerwa Kawowa
12.45
mgr Justyna Latoń, Problematyka metody taszlowania na przykładzie konserwacji marmurowej kompozycji rzeźbiarskiej z grobowca rodziny Sennewaldt
Promotor: dr Mariusz Wrona
13.15
dr Mariusz Wrona, Konserwacja wypraw szlachetnych
13.45
mgr Joanna Gorzałczany, Dokumentacja Prac Konserwatorskich i Restauratorskich, „Epitafium” Józef Szajna ok 1966 r.
Promotor: dr hab. Sławomir A. Kamiński, prof. UMK
14.15
dr hab. Sławomir A. Kamiński, prof. UMK – Z doświadczeń Katedry Konserwacji-Restauracji Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej UMK
14.45-15.15 Przerwa Kawowa
15.45
mgr Katarzyna Lis-Witalis, ASP Kraków, Polichromia ścienna drewnianego kościoła w Haczowie (1494 r.). Wpływ ingerencji konserwatorskich z II poł. XX wieku na współczesny odbiór materii malarskiej
Promotor: dr hab. Jarosław Adamowicz, prof. ASP
16.15
mgr Daria Maciąg, UMK Toruń, Konserwacja i restauracja chrzcielnicy drewnianej z 1884 roku, autorstwa Johanna Gaedke, z kościoła pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Drawnie
Promotor: dr hab. Jacek Stachera, prof. UMK
16.45
mgr Magdalena Żmuda, ASP Warszawa, Problematyka konserwacji silnie przesuszonej tkaniny jedwabnej na przykładzie obiektu przestrzennego z Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej. Parasol; nr inw. MPH-253
Promotor: dr Monika Stachurska
17.15
mgr Pola Birger, ASP Wrocław, Konserwacja i restauracja trzech tond witrażowych z XVII wieku, malowanych emaliami, osadzonych w sześciobocznym szkleniu witrażowym, wpisanych do rejestru zabytków pod numerem 1396 B, pochodzących z okna o numerze I w kościele pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Nowych Dworach
Promotor: dr hab. Marcin Czeski
Konferencji towarzyszy wystawa pokonkursowa, której wernisaż w Galerii Studenckiej ASAP, odbędzie się tuż przed jej rozpoczęciem.
Kurator
dr Katarzyna Stępień (Kraków)
Kuratorzy pomocniczy
dr hab. Sławomir A. Kamiński, prof. UMK (Toruń) dr Maciej Baran (Warszawa)
dr hab. Michał Matuszczyk, prof. ASP (Wrocław)
Wystawa czynna w dni powszednie w godzinach 10.00 – 18.00 od 26 października do 25 listopada 2023.
Instytut Sztuk Progresywnych ASP w Krakowie zaprasza 28 października do udziału w kolejnej edycji konferencji „METAŚWIATY – Trendy jesień 2023”. Tematem przewodnim będą najgorętsze trendy w nowych technologiach. Eksperci spojrzą na nie z perspektywy prawa, sztuki, futurologii i ekonomii. Wydarzenie odbędzie się w kinie Kijów, początek o godz 9.00. Obowiązuje darmowa rejestracja.
Konferencja Metaświaty to wspólna przestrzeń zarówno dla entuzjastów jak i sceptyków przełomowych technologii. Artyści, prawnicy, futuryści i wizjonerzy prezentują rożne spojrzenia na temat metaverse, NFT, web.3, AI czy technologii kwantowych. W ramach wydarzenia zorganizowane zostaną interesujące panele tematyczne, pasjonujące prezentacje i wykłady oraz wiele wciągających dyskusji.
Jaka czeka nas przyszłość? Jak sobie ją wyobrażamy? Ile będzie nas ona kosztować? Na te pytania poznamy odpowiedzi już wkrótce, 28 października na "METAŚWIATACH”. W programie wykłady ekspertów z Polski i ze świata.
Aby wziąć udział wystarczy dokonać bezpłatnej rejestracji na stronie wydarzenia, zachęcamy także do śledzenia wydarzenia na Facebooku.
Wydarzenia towarzyszące:
1. I edycja „Kraków Gaming Festival”
2. Koncert "MwSB META".
Instytutu Sztuk Progresywnych ASP w Krakowie to jednostka akademicka, której obszarem zainteresowania jest wykorzystanie nowych technologii na polu nauki, sztuki i biznesu. Instytut eksperymentuje w zakresie sztucznej inteligencji oraz metaverse jako platformy łączącej nowe media społecznościowe i gaming.
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie to nie tylko siedem wydziałów i dziewięć kierunków. Dzięki projektowi "Odnalezione. Piękno w czasie i przestrzeni" mogliśmy zaprezentować trzy jednostki uczelniane, które na co dzień pozostają odrobinę w cieniu, realizując jednak ambitnie i odważnie swoje ważne zadania.
Kończą się wakacje, Akademia wracać będzie do życia a uczelniane korytarze zapełnią studenci oczekujący na zajęcia w pracowniach oraz salach wykładowych. Przez cały czas jednak, funkcjonowały uczelniane Muzeum, Archiwum i Biblioteka Główna. Dzisiaj chcemy zachęcić do poświęcenia kilkunastu minut na to, by opisać to, co robią ludzie oddani swoim miejscom i Akademii.
Zapraszamy do spotkania z serią "Ciche dziedzictwo"
Filmy zostały zrealizowane w ramach projektu "Odnalezione. Piękno w czasie i przestrzeni", realizowanego przez ASP w Krakowie, w ramach programu Kultura, Działanie 2: Poprawa dostępu do kultury i sztuki, Mechanizm Finansowy Europejskiego Obszaru Gospodarczego na lata 2014-2021.
Wspólnie działamy na rzecz Europy zielonej, konkurencyjnej i sprzyjającej integracji społecznej.
