Małgorzata Mirga-Tas, absolwentka Wydziału Rzeźby, zaprezentuje swoją prace w Pawilonie Polskim na 59. Międzynarodowej Wystawie Sztuki — La Biennale di Venezia.
Jury powołane przez prof. Piotra Glińskiego, wicepremiera, ministra kultury, dziedzictwa narodowego i sportu, w składzie: Mateusz Adamkowski, Maciej Aleksandrowicz, Piotr Bernatowicz, Jacek Friedrich, Alicja Knast, Agnieszka Komar-Morawska, Joanna Mytkowska, Joanna Malinowska, Barbara Schabowska, Sylwia Świsłocka-Karwot, Andrzej Szczerski, Jarosław Suchan, Tomasz Wendland, Hanna Wróblewska (Przewodnicząca Jury), Karolina Ziębińska-Lewandowska — wydało następujące oświadczenie:
Po zapoznaniu się ze zgłoszonymi projektami oraz po długiej i wnikliwej dyskusji jury w jawnym dwuetapowym głosowaniu wskazało do realizacji projekt wystawy Małgorzaty Mirgi-Tas „Przeczarowując świat” zaproponowany przez kuratorów Wojciecha Szymańskiego i Joannę Warszę (godło Bacht). Jury zwróciło uwagę na niezwykle atrakcyjną wizualną formę (otwierającą pawilon na szeroką publiczność) połączoną z oryginalną i przemyślaną konstrukcją ideową „proponującą nową narrację o nieustannej wędrówce obrazów i wzajemnych wpływów pomiędzy kulturą romską, polską a europejską”. W twórczy sposób doświadczenie osobiste artystki i lokalne historie splatają się tu m.in. z tradycją renesansowego malarstwa ściennego zaś prywatna ikonografia łączy się z symboliką i alegorią sprzed stuleci.
Wystawę Małgorzaty Mirgi-Tas będzie można zobaczyć już za pół roku, tj. od 23 kwietnia 2022 r., w Wenecji.
W imieniu Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu polecamy 18. Konkurs Chopinowski. Od 2 do 23 października 2021 r. Warszawa stanie się stolicą pianistyki. Szczegóły na www.
Konkurs Chopinowski jest najważniejszym wydarzeniem muzycznym w Polsce i jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych na świecie. Obok olbrzymiej roli jaką pełni w popularyzacji muzyki Chopina, odkrywa największe talenty pianistyczne, zapewniając młodym muzykom najskuteczniejszy start w międzynarodowej karierze. Jest źródłem wielokulturowej polaryzacji, którą świat obserwuje w różnorodnych interpretacjach muzyki genialnego kompozytora.
Pierwszy Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina w Warszawie odbył się w 1927 roku, a powołany został do życia z Inicjatywy prof. Jerzego Żurawlewa, polskiego pianisty i pedagoga. Organizatorem Konkursu było Warszawskie Towarzystwo Muzyczne, protektorat nad wydarzeniem objął Prezydent Rzeczypospolitej Ignacy Mościcki. Konkurs odbył się w Filharmonii Warszawskiej. Wzięło w nim udział 26 pianistów z ośmiu krajów. Zwycięzcą został fenomenalny Lew Oborin ze Związku Radzieckiego, w przyszłości stały partner artystyczny legendarnego skrzypka Dawida Ojstracha. II Nagrodę otrzymał jeden z najwybitniejszych polskich pianistów Stanisław Szpinalski. Wśród wyróżnionych znalazł się Dymitr Szostakowicz, który jako pierwszy pianista miał w repertuarze wszystkie utwory Chopina z orkiestrą. Konkurs organizowany miał być co pięć lat. Przed II wojną światową odbyły się jeszcze dwie jego edycje: w 1932 zwyciężył Aleksander Uninsky a w roku 1937 Jakov Zak (trzecią nagrodę zdobył Witold Małcużyński). Pierwszy po wojnie konkurs odbył się w roku 1949, a jego triumfatorkami zostały ex aequo dwie wielkie damy pianistyki: Halina Czerny-Stefańska i Bella Dawidowicz. Potem – wyjątkowo, z uwagi na odbudowę Filharmonii Narodowej, nastąpiła sześcioletnia przerwa, a w roku 1955 triumfowała trójka wspaniałych pianistów: Adam Harasiewicz, Vladimir Aszkenazy i Fou Ts’ong, który otrzymał również nagrodę za najlepsze wykonanie Mazurków. Nazwiska kolejnych zwycięzców, podobnie jak ich poprzedników, należą do panteonu światowej pianistyki: Maurizio Pollini, Martha Argerich, Garrick Ohlsson, Krystian Zimerman, Stanisław Bunin, Dang Thai Son, Kevin Kenner, Philippe Giusiano, Yundi Li, Rafał Blechacz, Yulianna Avdeeva i zwycięzca ostatniego Konkursu Seong-Jin Cho. Konkurs otworzył drogę do międzynarodowych karier także wielu laureatom dalszych nagród (Mitsuko Uchida, Ingrid Fliter, Gabriela Montero, Ingolf Wunder, Daniił Trifonow), jak również pianistom, którzy dostali jedynie nagrody specjalne; warto przywołać choćby takie osobowości, jak Ivo Pogorelic, Nelson Goerner, Angela Hewitt, Christian Zacharias, Emanuel Ax,. Wśród pianistów, których talent odkryty został na Konkursie odnajdujemy wielu uznanych w świecie pianistów polskich, jak: Władysław Kędra, Ryszard Bakst, Regina Smendzianka, Barbara Hesse-Bukowska, Jerzy Godziszewski, Marta Sosińska, Janusz Olejniczak, Wojciech Świtała, Ewa Pobłocka, Krzysztof Jabłoński, Szymon Nehring…
Sławę i prestiż Konkursu Chopinowskiego tworzą bez wątpienia jego Jurorzy (także honorowi), goście specjalni i członkowie komitetów honorowych – znajdujemy tu najważniejsze postaci kultury światowej ubiegłego i tego stulecia, m.in.: Witold Maliszewski, Aleksander Michałowski, Henryk Melcer, Karol Szymanowski, Marguerite Long, Maurice Ravel, Witold Lutosławski, Bruno Seidlhofer, Nadia Boulanger, Wilhelm Backhaus, Artur Rubinstein, Carlo Zecchi, Arturo Benedetti-Michelangeli, Stefan Askenaze, Dmitri Kabalevsky, Jarosław Iwaszkiewicz, Paul Badura-Skoda, Nikita Magaloff, Mieczysław Horszowski, Kazimierz Kord, Nelson Freire, Mirosław Bałka, Norman Davis, Krzysztof Penderecki, JIri Kylian, Andrzej Wajda i Tomas Venclova.
Konkurs Chopinowski utwierdza nas o ponadczasowości muzyki genialnego polskiego kompozytora, jest od samego początku czymś daleko więcej, niż jedynie turniejem muzycznym na najwyższym poziomie. Przyciągając rosnącą liczbę pianistycznych talentów z całego świata (w 2015 roku 452 zgłoszenia, na Konkurs w 2020 ponad 500 zgłoszeń!), skupia uwagę nie tylko międzynarodowego środowiska muzycznego i melomanów, ale także tych, którzy na co dzień z muzyką klasyczną niewiele mają styczności. W Polsce jest swego rodzaju świętem narodowym, tematem z przysłowiowych pierwszych stron gazet; w skali świata jest jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych. XXI wiek w zawrotnym tempie zmienia nasz sposób życia, postrzeganie rzeczywistości, oczekiwania i relacje międzyludzkie. Bez wątpienia jest wielkim wyzwaniem dla wszelkich propozycji tzw. kultury wysokiej, dając jednocześnie coraz szersze możliwości uczestnictwa w niej – także osobom i całym grupom społecznym, które były jej dotąd pozbawione. Konkurs w przemyślany sposób korzysta z najnowszych technologii, czego efektem będą m.in. pierwsza w historii transmisje VR. Całe wydarzenie obecne jest na antenach radio i tv, można je obserwować w streamingu, mediach społecznościowych i przy pomocy specjalnie mu dedykowanej aplikacji. Imponujące statystyki szeroko pojmowanej oglądalności z poprzednich edycji pokazują, że zainteresowanie Konkursem stale rośnie.
W Jury XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina zasiądą wybitni artyści, autorytety, znakomici pedagodzy. Wybiorą tych, którzy przez kolejne dziesięciolecia będą współtworzyć kształt muzycznego świata. Bo o muzykę chodzi tu przede wszystkim: o jej wartość, piękno i to, co wnosi w życie nas wszystkich. O to warto walczyć – i temu kibicować.
Konkurs Chopinowski jest najważniejszym wydarzeniem muzycznym w Polsce i jednym z najważniejszych wydarzeń muzycznych na świecie. Obok olbrzymiej roli jaką pełni już od ponad 90 lat w popularyzacji muzyki Chopina, odkrywa największe talenty pianistyczne zapewniając młodym muzykom najskuteczniejszy start w międzynarodowej karierze. Jest źródłem wielokulturowej polaryzacji, którą świat obserwuje w różnorodnych interpretacjach muzyki genialnego kompozytora.
Uroczysta inauguracja roku akademickiego 2021/2022 odbędzie się w poniedziałek, 4 października 2021 r., o godz. 18.00. Wykład inauguracyjny "Instrument. Pomnik. Projekt." wygłosi prof. Krzysztof Wodiczko.
KRZYSZTOF WODICZKO – fotografia od Harvard University Graduate School of Design. © 2015 Adam DeTour.
Krzysztof Wodiczko urodził się w 1943 r. w Warszawie. Mieszka i pracuje w Nowym Jorku, Cambridge, Massachusetts i Warszawie. Jest znany z wielkoskalowych projekcji obrazów na fasady architektoniczne i pomniki. Zrealizował ponad 90 takich projekcji w 20 krajach. Od 1980 roku - poprzez swoje projekcje i inne przedsięwzięcia komunikacyjne - współpracuje z mieszkańcami miast społecznie defaworyzowanymi na rzecz obecności ich głosu i ekspresji w przestrzeni publicznej.
Prace Krzysztofa Wodiczki były prezentowane na wielu międzynarodowych wystawach i festiwalach sztuki, takich jak Documenta, Venice Biennale, Whitney Biennial, Liverpool Biennale, Yokohama Triennial. Jest laureatem 4th Hiroshima Art Price „za wkład międzynarodowego artysty w pokój na świecie”. Prezentował swoją twórczość podczas retrospektywnych wystaw m.in. w Walker Art Center w Minneapolis, Fundacio Antoni Tapies w Barcelonie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Zachęcie - Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej w Seulu. Jego prace są prezentowane w amerykańskim serialu telewizyjnym PBS: „Art in the Twenty-First Century”.
Krzysztof Wodiczko jest autorem książek – m.in. „Critical Vehicles” (MIT Press), „City of Refuge: Sept. 11”, „The Abolition of War”, „The Transformative Avant-Garde” oraz innych, w tym obszernej monografii „Krzysztof Wodiczko (Black Dog, Londyn), a także „Wodiczko. Socjoestetyka” (Krytyka Polityczna), „Obalenie Wojen” (MOCAK), „Rozmowy i teksty krytyczne” (Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu).
Krzysztof Wodiczko jest byłym dyrektorem Center for Advanced Visual Studies MIT, od 2011 roku profesorem Wydziału Sztuki, Designu i Domeny Publicznej w Harvard’s Graduate School of Design oraz profesorem wizytującym na Wydziale Sztuki Medialnej ASP w Warszawie.
Ze względu na obecną sytuację związaną z COVID 19, serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w wykładzie w formie zdalnej na www.
Krzysztof Wodiczko born 1943 in Warsaw, Poland, lives and works in New York City, Cambridge, Massachusetts, and Warsaw.
He is renowned for his large-scale projections on architectural facades, and monuments. He has realized over ninety of such projections in twenty countries.
Since the 1980s, through his projections and communicative instruments, he works with marginalized city residents to help their voice and expression be present in the public space.
Krzysztof Wodiczko's work was presented at Documenta, Venice Biennale, Whitney Biennial, Liverpool Biennale, Yokohama Triennial and many other international art exhibitions and festivals.
He is a recipient of 4th Hiroshima Art Price "for his contribution as an international artist to the world peace".
He has held retrospective exhibitions at Walker Art Center, Fundacio Antoni Tapies, Barcelona, Muzeum Sztuki, Lodz, Zacheta, National Gallery of Art, Museum of Modern and Contemporary Art, Seoul, and many other museums and art centers.
Krzysztof Wodiczko is an author of Critical Vehicles, MIT Press, as well as City of Refuge: Sept. 11, The Abolition of War, The Transformative Avant-Garde, and other books including a large monograph Krzysztof Wodiczko, Black Dog, London, Socioetetyka, Krytyka Polityczna, Obalenie Wojen, MOCAK, Rozmowy i teksty krytyczne, Arsenal.
His work is presented in American PBS television series Art in the Twenty-First Century.
Krzysztof Wodiczko is a former director of Center for ASdvanced Visual Studies MIT, since 2011 a Professor of Art, Design and the Public Domain at Harvard’s Graduate School of Design and a Vsiting Professor at Media Art Department at ASP Warsaw.
Jego Magnificencja Rektor prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk
oraz
Senat Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
mają zaszczyt zaprosić
na inaugurację roku akademickiego 2021/2022
Uroczystość odbędzie się w poniedziałek, 4 października 2021 r., o godz. 18.00.
Ze względu na obecną sytuację związaną z COVID 19, serdecznie zapraszamy do wzięcia udziału w uroczystości w formie zdalnej na www.
PROGRAM UROCZYSTOŚCI: